Alles over honden

Afvallen hond

De klacht ‘vermageren’ kan bij veel verschillende aandoeningen passen. Hieronder worden de meest voorkomende oorzaken genoemd.

Uw huisdier valt af omdat hij niet genoeg voeding binnenkrijgt, de eetlust is verminderd. Bijvoorbeeld door:

• Koorts
• Aandoening van de buikorganen (nieren, lever, alvleesklier, darmen enz.)
• Kauw- en/of slikproblemen

Uw huisdier valt af omdat hij een aandoening heeft die veel energie kost. De eetlust is prima, maar hij kan niet voldoende eten om de vraag naar energie bij te benen. Bijvoorbeeld door:

• Dracht of melkgift
• Hart- of longaandoeningen
• Tumoren

Uw huisdier valt af omdat hij veel voedingsstoffen snel weer verliest, de eetlust kan normaal zijn. Bijvoorbeeld door:

• Suikerziekte
• Darmaandoening

Allergieën bij de hond

Een allergie is een overdreven, sterke reactie van het afweersysteem op stoffen van buitenaf. Bij contact met deze lichaamsvreemde stoffen (bijvoorbeeld vlooienspeeksel of voedingsbestanddelen) produceert het afweerapparaat bij allergiepatiënten stoffen die jeuk en ontsteking in de huid veroorzaken. Dit kan in de loop van het leven van uw hond ontwikkelen na blootstelling aan de stoffen van buitenaf. Een allergie kan dus ook op latere leeftijd ontstaan. Er zijn verschillende vormen van allergie. De meest voorkomende zijn vlooienallergie, voedselallergie en atopie (allergie voor stoffen in de omgeving). Daarnaast bestaat er ook contact allergie en insectenbeet allergie.

Klachten

Het lastige aan allergieën is dat de klachten erg op elkaar lijken. Dat maakt het onderscheid lastig te maken. De diagnose atopie kan pas gesteld worden als de andere typen allergie uitgesloten zijn. Symptomen die veel gezien worden bij allergie:

• Jeukklachten, dit uit zich door krabben/schuren/bijten/likken op meerdere plekken van het lichaam
• Roodheid en jeuk in oksels, liezen en tussen de tenen
• Wondjes op de kop en in de hals, met name tussen ogen en oren
• Kleine korstjes op de rug
• Kaalheid op buik, flanken, achterpoten, onderrug
• Oorontstekingen
• Anaalklierontsteking

De symptomen kunnen erger worden doordat er een infectie met bacteriën of gisten optreedt. Deze kunnen vaak goed aanslaan op de huid van de hond met een allergie, omdat de barrièrefunctie van de huid verminderd is. Wanneer er sprake blijkt te zijn van een infectie van de huid, zal deze eerst behandeld moeten worden.

Diagnose

Voordat de conclusie ‘allergie’  getrokken mag worden bij een patiënt met huidklachten, zullen eerst andere oorzaken uitgesloten moeten worden. Deze andere oorzaken kunnen zijn: vlooien, mijten, schimmel, luizen, bacterie- of gistinfectie. Hierop zal dus eerst getest worden door de dierenarts door middel van microscopisch onderzoek. Blijkt dat de huidklachten passend zijn bij allergie, dan wordt er uitgezocht met welke allergie we te maken hebben.

Voedingsallergie

Een voedingsallergie ontstaat meestal door een voedingsbestanddeel dat de hond al vaker heeft gegeten en waar hij plotseling overgevoelig op reageert. Wanneer een overgevoeligheid voor een bepaald bestanddeel van de voeding eenmaal is opgetreden, zal het dier hier waarschijnlijk zijn leven lang overgevoelig voor blijven. Voedingsmiddelen die dat specifieke bestanddeel bevatten, zullen dan ook voor altijd vermeden moeten worden. Elk ingrediënt dat uw huisdier wel eens eerder heeft gegeten, kan in principe een voedselovergevoeligheid veroorzaken. Meestal treedt de allergie echter op voor een bepaald eiwit in de voeding, zoals rundvlees, eieren, lamsvlees of tarwegluten. Het feit dat een dier overgevoelig reageert zegt overigens niets over de kwaliteit van de voeding. Het dier kan een bepaald bestanddeel van de bewuste voeding gewoon niet goed verdragen. Voor andere dieren levert dezelfde voeding geen enkel probleem op.

Atopie

Atopie is een allergie voor stoffen uit de omgeving, zoals huisstofmijten, stuifmeel van bloeiende gewassen of huidschilfers van dieren. Deze klachten ontstaan vaak al voor het 5e levensjaar. Atopie is erfelijk en komt meer dan gemiddeld bij een aantal hondenrassen voor, zoals de West Highland White terrier, de Labrador- en de Golden Retriever, de Lhasa Apso, de Duitse Herder en de Shar-Pei.

Behandeling

Het uitsluiten van een vlooienallergie is relatief eenvoudig. Dit kunt u doen door de hond strikt elke 4 weken met een goed en betrouwbaar antivlooienmiddel te behandelen. Doe dit ook als u geen vlooien ziet bij uw hond! De hond kan namelijk zelf de vlooien uit de vacht vangen als hij deze gevoeld heeft, maar 1 vlooienbeet kan al genoeg zijn voor heftige jeukklachten. Wanneer blijkt dat de hond klachten houdt ondanks een strikte anti-vlooienbehandeling, zal de dierenarts een eliminatiedieet voorschrijven. Dit is een speciaal dieet, liefst zelf gekookt, dat strikt gevolgd moet worden voor 6 tot 9 weken. Daarna zal er weer het oude voer en tussendoortjes voorgeschreven worden. Dit traject is van belang om een voedselallergie aan te tonen dan wel uit te sluiten. Als de hond een voedselallergie blijkt te hebben, zal er gezocht moeten worden naar een geschikt dieet, dat de hond wel verdraagt. Blijkt na het eliminatiedieet dat de hond nog steeds jeuk en huidklachten heeft, dan zal er sprake zijn van een atopie. Testen waarvoor de hond allergisch is, heeft alleen zin als er daarna voor een behandeling met immunotherapie gekozen wordt. Als een eigenaar dit niet ziet zitten wordt een hond met atopie behandeld met medicijnen, die hij levenslang zal moeten slikken in een zo laag mogelijke dosering.

Artrose bij honden

Hoe ontstaat artrose?

Artrose kan in één of meerdere gewrichten optreden. In het geval van (osteo)artrose ontstaan de problemen door overmatige slijtage of beschadiging van het gewrichtskraakbeen. Dit kraakbeen dient in het gewricht vooral als een soort stootkussen, waardoor het onderliggende bot rondom het gewricht wordt beschermd. Door beschadiging van het kraakbeen verdwijnt deze beschermende laag en wordt het bot aangetast. In plaats van het kraakbeen vormen zich botwoekeringen rond het gewricht. Dit proces gaat gepaard met een ontstekingsreactie, verminderde soepelheid en pijn. Het gewricht wordt dikker, minder goed beweeglijk en de spieren erom heen verslappen door het verminderde gebruik. De slijtage begint sluipend en wordt heel geleidelijk erger. Artrose kan in één of meerdere gewrichten optreden. Meestal betreft het de knie, heup, schouder of elleboog.

Herkennen van gewrichtsproblemen

De meest voorkomende verschijnselen bij gewrichtsaandoeningen zijn:

• Stijfheid na activiteit
• Moeite met opstaan en op gang komen na een rustperiode (‘startkreupelheid’)
• Minder actief en achterblijven bij wandelingen
• Kreupelheid
• Verdikking van het gewricht, pijnlijk bij aanraking
• Beperkte beweeglijkheid van het aangetaste gewricht (minder goed strekken en/of buigen)
• Herhaaldelijk likken aan het gewricht (door pijn en zwelling)
• Verlies van eetlust
• Verandering van gedrag (vooral geïrriteerdheid door de pijn)

Herkent u deze signalen/symptomen, neem gerust vrijblijvend contact met ons op.

Biopt bij de hond

Biopt nemen

Als uw huisdier een dikte in of onder de huid heeft, kan de dierenarts aan de buitenkant niet zien of het kwaadaardig of goedaardig is. Het nemen van een biopt wordt gedaan in geval van diktes en bij afwijkende huidstructuren. Er zijn drie manieren om een biopt te nemen:

1. Het Dunne Naald Aspiratie Biopt (DNAB)
2. Het ponsbiopt
3. Het excisiebiopt

Hieronder zullen alle drie de manieren kort besproken worden. Voor een ponsbiopt en een excisiebiopt zal uw huisdier onder narcose gebracht moeten worden. Een DNAB wordt direct tijdens het spreekuur bij het wakkere dier afgenomen.

Dunne Naald Aspiratie Biopt

• De dierenarts lokaliseert de dikte in/op/onder de huid
• Soms is scheren van de vacht nodig om de dikte beter in beeld te brengen
• De huid van de dikte wordt ontsmet=
• De dierenarts prikt de dikte een aantal malen aan met een naald op een spuit; daarbij zuigt zij cellen aan vanuit de dikte
• De cellen worden op een glaasje gespoten en uitgestreken
• Deze uitstrijkjes worden naar een speciaal laboratorium gestuurd
• U wordt enkele dagen later gebeld over de uitslag

Ponsbiopt

• Uw huisdier wordt onder narcose gebracht
• Als uw dier goed slaapt, wordt de afwijkende huid geschoren en ontsmet
• Er worden enkele biopten genomen met behulp van een ‘huidboortje’
• De gaatjes die hierdoor ontstaan worden met een hechting dichtgemaakt
• De biopten worden in een potje met speciale vloeistof bewaard en opgestuurd naar een speciaal laboratorium
• De uitslag laat in dit geval wat langer op zich wachten dan bij een DNAB, u wordt na 1 tot 2 weken gebeld

Excisiebiopt

• Deze manier van biopt nemen wordt gebruikt tijdens de operatie om een dikte te verwijderen
• Uw huisdier wordt onder narcose gebracht
• De dikte wordt indien mogelijk ruim omsneden en verwijderd
• Het weefsel wordt in een potje met speciale vloeistof bewaard en opgestuurd naar een speciaal laboratorium
• De uitslag laat in dit geval wat langer op zich wachten dan bij een DNAB, u wordt na 1 tot 2 weken gebeld

Blaasontsteking hond

Blaasontsteking / urinewegaandoeningen

Bij honden komen regelmatig problemen van de lagere urinewegen voor. Dit zijn aandoeningen van de urineleiders, de blaas of de urinebuis. Een belangrijke oorzaak van urinewegproblemen is de vorming van blaasgruis of -stenen. Andere oorzaken kunnen bijvoorbeeld zijn: bacteriële infectie, poliep of tumor.

Symptomen

Verschijnselen wanneer uw hond last heeft van de blaas/urinewegen zijn:

• Vaker kleine beetjes plassen tijdens het uitlaten
• In huis plassen, onzindelijk zijn
• Veel persen tijdens het plassen, janken tijdens het plassen
• Spontaan urine verliezen zonder actief te plassen
• Bloed in de urine, rode urine
• Sloomheid, zichzelf afzonderen, minder eten, braken

Braken hond

Er zal altijd onderscheid gemaakt moeten worden tussen werkelijk, actief braken of het ‘zomaar’ voedsel uit de keel/bek opgeven (regurgiteren). De dierenarts zal u daarom vaak een aantal vragen stellen. Als blijkt dat er inderdaad sprake is van braken, kan dat passen bij veel verschillende ziekten.

In grote lijnen moeten de volgende aandoeningen worden onderscheiden:

Als het een voorheen gezonde volwassen hond betreft en er worden bij lichamelijk onderzoek geen bijzonderheden gevonden, zal de dierenarts in eerste instantie uitgaan van een infectie met een virus (net als bij mensen met buikgriep) en soms parasieten of een bacterie.

In onderstaande gevallen zijn in de voorgeschiedenis, de leeftijd van de hond of bij lichamelijk onderzoek vaak wel aanwijzingen te vinden. Regelmatig is aanvullend onderzoek dan nodig in de vorm van onder andere bloedonderzoek of een echo. Braken door:

1. Prikkeling van een gebied in de hersenen

• Door gifstoffen
• Door evenwichtsstoornissen
• Door een ontsteking of tumor

2. Prikkeling van de keel

• Door een vreemd voorwerp
• Door ontsteking of tumor

3. Probleem in de maag

• Vreemd voorwerp
• Ontsteking of tumor
• Liggingsverandering
• Maagzweren

4. Probleem in de darmen

• Vreemd voorwerp
• Ontsteking of tumor
• Ernstige verstopping (obstipatie)

5. Aandoening van een van de andere organen

• Lever- en/of galblaasontsteking
• Alvleesklierontsteking
• Buikvliesontsteking
• Nierfalen
• Baarmoederontsteking
• Hormonale aandoeningen

Mag mijn hond mee naar het buitenland?

U kunt uw hond meenemen naar het buitenland, maar wij raden het niet altijd aan. Neemt u uw huisdier mee, dan moet u voldoen aan een aantal regels en rekening houden met een aantal risico’s. Afgezien van de behandeling van parasieten, zijn onderstaande maatregelen verplicht.

Reisvoorschriften

Identificatie

• U moet in het bezit zijn van een Europees paspoort voor gezelschapsdieren, waarin is bijgehouden welke vaccinaties en behandelingen uw dier heeft gehad;
• U moet over een zeer recente gezondheidsverklaring van uw huisdier beschikken;
• Uw huisdier moet geïdentificeerd kunnen worden via een chip (of tatoeage).

Rabiës

• Uw huisdier moet gevaccineerd zijn tegen rabiës (hondsdolheid). Deze vaccinatie moet minstens drie weken voor vertrek gegeven worden en mag bij vertrek niet ouder zijn dan een jaar. Sommige landen willen zelfs dat u door middel van een bloedtestuitslag kunt aantonen dat uw huisdier geënt is tegen rabiës.

Parasieten

• Daarnaast zijn er in het buitenland allerlei beestjes en ziektes, die hier in Nederland niet voorkomen, maar waar een onbeschermd huisdier wel last van kan krijgen. Vraag ons daarom hoe u uw huisdier het beste kunt beschermen tegen de dieren die deze parasieten verspreiden, zoals hartwormmuggen, zandvliegen, teken en vlooien.

Let op: de wetgeving voor het reizen met huisdieren verandert voortdurend en verschilt per land. Het nemen van sommige maatregelen neemt veel tijd in beslag, soms wel meer dan zes maanden. Vraag ons daarom om een advies op maat.

Link: ambassade.pagina.nl

Wat mee te nemen?

Checklist

• Verplichte reisdocumenten (Europees dierenpaspoort, rabiësverklaring en een eventuele gezondheidsverklaring)
• Benodigde vaccinaties
• Halsbandje met uw vakantieadres of telefoonnummer
• Middel tegen vlooien en teken
• Tekenpincet
• Middel tegen (hart)wormen
• Eventueel middel tegen reisziekte
• Goede transportkooi
• Vers drinkwater voor onderweg
• Het eigen (dieet)voer van uw huisdier. Plotseling van voer wisselen, kan maagdarmklachten veroorzaken
• Eet- en drinkbakken
• Voor honden een mand en/of deken en voor katten een kattenbak en strooisel
• Hondenpoepschepje en – zakjes
• Borstel, shampoo en andere verzorgingsproducten
• Eventueel een muilkorf, een extra riem en speeltjes.
• Eventuele medicijnen van uw huisdier

Castratie chemisch

Iedere hondeneigenaar met een reu in huis komt een keer voor de keuze: laat ik hem castreren of niet? Een keuze die vaak niet makkelijk is. Hoewel de ingreep niet zo groot is, laten de meeste eigenaren hun reu toch niet zómaar castreren. Castratie van een reu is letterlijk en figuurlijk een gevoelig onderwerp. Voor castratie moet een goede reden zijn. Bovendien kun je een castratie niet even 'uitproberen'. Beide testikels worden verwijderd, dus een chirurgische castratie is definitief.

Redenen voor castratie

• Dominant gedrag (dus hoge houding) naar andere honden toe.
• Overmatig en ongewenst seksueel gedrag, zoals veelvuldig rijden op andere honden of tegen mensen aan. Of overal in huis geurvlaggen uitzetten.
• Onvruchtbaar maken van de reu.
• Een hardnekkig terugkerende voorhuidontsteking.  

Vroeger was de enige manier om een reu te castreren een chirurgische ingreep. Omdat er nog zaadcellen aanwezig kunnen zijn in de zaadleiders, is het dier na de operatie nog zeer korte tijd in staat nakomelingen te verwekken. Daarna is de reu definitief onvruchtbaar.
Sinds een aantal jaren is in Nederland een alternatief voor chirurgische castratie beschikbaar. Dit alternatief bestaat uit een implantaat dat, net als een identificatiechip, met een naald onder de huid word ingebracht. Het kleine staafvormige implantaat geeft voortdurend een lage dosering hormoon af dat een remmend effect heeft op de productie van de geslachtshormonen van de reu. Het implantaat zorgt daardoor voor een tijdelijke onvruchtbaarheid, die ongeveer 6 maanden duurt. Er is ook een langwerkende implantaat met een werkzaamheid van ongeveer 12 maanden. 

Wel of niet castreren?

Om het effect van castratie op het gedrag van de reu te onderzoeken kan tijdelijke castratie zinvol zijn.

Na het inbrengen van het implantaat treedt, voorafgaand aan de remming, een kortdurende stimulatie op, waardoor de testosteronconcentratie in het bloed kan stijgen. De stimulatie kan al optreden binnen 1-2 uur nadat het implantaat is toegediend. Hierdoor is het mogelijk dat de effecten van testosterongerelateerde processen tijdelijk kunnen toenemen. Bij de meeste honden valt deze stijging niet op, maar sommige reuen kunnen wat drukker worden en (nog meer) typisch reuengedrag laten zien. Bij het merendeel van de reuen daalt het testosterongehalte na 9-21 dagen. Bij het gebruik van het langwerkende implantaat kan het langer duren, soms tot 45 dagen. Zonder testosteron wordt ook de aanmaak van nieuwe spermacellen geremd en het libido (de geslachtsdrift) onderdrukt. De hond wordt daarmee onvruchtbaar en krijgt minder interesse in het vrouwelijk geslacht. Deze onvruchtbaarheid wordt bereikt vanaf ongeveer 6 tot 9 weken na de eerste behandeling. Bij het langwerkende implantaat word de onvruchtbaarheid bereikt vanaf zo'n 8 tot 12 weken na implantatie. Behandelde honden dienen daarom de eerste 9 (respectievelijk 12) weken na de behandeling weggehouden te worden van loopse teefjes.

Net als bij de chirurgische castratie heeft uw reu ook bij het implantaat over het algemeen de neiging wat makkelijker dik te worden. Wij raden u dan ook aan de hond 20-30% minder voer te geven of hem op een voeding te zetten speciaal voor gecastreerde honden.

Sommige honden worden rustiger en minder dominant wanneer het testosteron is gedaald. Net als bij een chirurgische castratie hoeft dit echter niet altijd zo te zijn. In het algemeen geldt dat het blokkeren van de testosteronaanmaak niet altijd tot (de gewenste) effecten hoeft te leiden. Niet alle gedrag is testosterongerelateerd! Zo blijft 27,3% van de chirurgisch gecastreerde honden nog steeds seksueel gedrag vertonen en dekken soms nog een teef. Hetzelfde percentage kan worden verwacht bij toediening van het implantaat. Dekgedrag hoeft namelijk niets met vruchtbaarheid te maken te hebben. Ook uitvallen naar andere honden is zeker niet altijd dominant gedrag of hormoon gestuurd. Het is goed daar vooraf bij stil te staan en u uitgebreid voor te laten lichten door onze gedragstherapeut.

Het implantaat is oplosbaar en raakt na verloop van tijd vanzelf uitgewerkt. Hierdoor is deze vorm van castratie tijdelijk. De werkzaamheid van het middel is te controleren doordat de testikels van de reu na enkele weken (tot maanden, dit wisselt per reu) in grootte zullen afnemen, gemiddeld met ongeveer 30%. De duur van de onvruchtbaarheid is afhankelijk van de individuele gevoeligheid van het dier voor de werkzame stof (biologische variatie), maar duurt ongeveer 6 tot 12 maanden. Als het implantaat is uitgewerkt zal de testosteronconcentratie langzaam stijgen en komt reuengedrag (meestal als eerste) en vruchtbaarheid (enkele weken daarna) weer langzaam terug.

Castratie reu

De castratie reu is bij Evi dierenartsen een dagopname. ‘S morgens wordt hij (nuchter) gebracht en mag na het uitslapen van de ingreep weer naar huis. Dit is meestal in de loop van de middag. Hieronder staat stapsgewijs beschreven, hoe de ingreep in zijn werk gaat en wat er allemaal bij komt kijken.

Castratie reu stapsgewijze beschrijving:

• Uw reu wordt binnengeroepen door een van onze paraveterinairen, die hem weegt en een pijnstillende injectie geeft
• Hij gaat naar zijn hok in de opname, waar hij zal verblijven tot de dierenarts komt
• De dierenarts onderzoekt de reu voor de narcose
• De reu krijgt een infuus in zijn poot waarin het narcosemiddel wordt ingespoten
• Ook krijgt hij nog een tweede pijnstillende injectie
• Als hij goed slaapt, wordt er een tube (buisje) via zijn bek in de keel gebracht voor extra zuurstof en narcosegas toediening.

Op deze punten onderscheiden wij ons ten opzichte van andere praktijken. Het infuusje, het geven van zuurstof en een extra pijnstiller is  helaas niet overal normaal

• Het operatiegebied wordt voorbereid door de haren van de balzak en het gebied daar vlak voor te verwijderen en de huid goed te ontsmetten
• Daarna wordt de reu naar de operatiekamer gebracht en aangesloten op de bewakingsapperatuur, zuurstof en narcosegas
• De castratie wordt uitgevoerd door middel van een snede in het midden vlak voor de balzak, waardoor beide testikels verwijderd worden
• Na de ingreep krijgt de reu een prikje in zijn rugspier met een middel om weer wakker te worden
• Hij wordt meteen ook getemperatuurd en indien nodig krijgt hij een warmtematje en/of lamp in zijn uitslaaphokje
• De reu mag rustig uitslapen in de opname. Tijdens het uitslapen wordt hij regelmatig gecontroleerd op ademhaling, pols en temperatuur en wordt de operatiewond gechecked
• Als hij goed wakker is, kunt u hem weer komen ophalen!
• U krijgt specifieke nazorginstructies voor thuis
• 10 dagen na de operatie volgt een gratis wond controle.

Zijn u vragen over de castratie reu hiermee niet beantwoordt? Neem dan telefonisch contact met ons op. Bel Evi dierenartsen of stuur een e-mail. Wij geven u graag antwoord op uw vragen over de castratie reu.

Moet mijn hond gechipt worden?

Wat is chippen en moet mijn hond gechipt worden?

U moet er niet aan denken, maar u kunt uw hond natuurlijk een keer kwijtraken. Het is daarom verstandig uw huisdier van een chip te voorzien. Het is tegenwoordig ook verplicht. U kunt dan, als uw hond gevonden wordt, snel met uw geliefde huisgenoot worden herenigd.

Waarom chippen?

Een halsband met adresgegevens kan uw hond kwijtraken en kan zelfs gevaarlijk zijn voor uw dier (verstikking). Tatoeages zijn niet altijd goed leesbaar en kunnen worden veranderd. De voordelen van een chip op een rij:

• Als uw hond gevonden wordt, bent u als eigenaar snel en gemakkelijk te achterhalen. Het chipnummer is namelijk gekoppeld aan uw gegevens;
• Een chip is fraudebestendig: verwijderen is moeilijk en het registratienummer kan niet worden gewijzigd;
• Uw hond kan de chip niet verliezen;
• Uw hond voelt de chip niet;
• Een chip is niet ontsierend: hij zit immers onder de huid;
• Ook jonge dieren kunnen worden gechipt;
• Een chip is verplicht als u met uw huisdier naar het buitenland wilt reizen;
• Een chip gaat een dierenleven lang mee;
• De kosten voor het chippen van uw hond vind u in onze tarieven overzicht. Deze kosten worden echter grotendeels vergoed als u uw dier verzekert voor ziektekosten. U kunt de rekening direct door laten sturen naar de verzekeraar.

Let op: Er is al lang over gesproken, maar nu is het zover: vanaf 1 april 2013 geldt er een chip- en registratieverplichting voor honden.  Elke pup die na 1 april 2013 is geboren moet gechipt zijn voor hij 7 weken oud is en geregistreerd worden bij een aangewezen databank voor hij 8 weken oud is.

Hoe werkt het?

De chip is een klein, rond buisje, net iets groter dan een rijstkorrel. De chip wordt met een steriele naald onder de huid van uw hond aangebracht, vaak tussen de schouderbladen. De ingreep is te vergelijken met een eenvoudige injectie, uw hond hoeft dus niet verdoofd te worden.

Als de chip is ingebracht, worden uw gegevens gekoppeld aan het chipnummer van uw hond. Door de chip uit te lezen met een speciale reader, kan dit nummer achterhaald worden. Zo wordt snel duidelijk wie het baasje is van de gevonden hond!

Is uw hond nog niet gechipt? Belt u dan voor een afspraak of boek hem direct online.

Diarree bij honden

Diarree kan vele verschillende oorzaken hebben. Hieronder zijn er een aantal opgenoemd. Op basis van uw verhaal en de bevindingen bij lichamelijk onderzoek kan de dierenarts een inschatting maken, wat in het geval van uw hond het meest waarschijnlijk is. Soms zijn aanvullende onderzoeken nodig, zoals ontlastingonderzoek of bloedonderzoek.

Mogelijke oorzaken van diarree bij honden

Virus:

• Een eenvoudige ‘buikgriep’ veroorzaakt door een Rota- of Coronavirus kan bij alle honden voorkomen, hoewel jonge honden er gevoeliger voor zullen zijn omdat hun weerstand nog minder goed ontwikkeld is.
• Parvo veroorzaakt zeer ernstige, stinkende, vaak bloederige diarree. De ziekte verloopt veelal dodelijk. Uw pup wordt hier tegen gevaccineerd, maar met name bij dieren uit oost Europa met een ontbetrouwbare vaccinatie-status komt het helaas toch nog regelmatig voor.
• Hondenziekte (Canine Distemper, een Morbilivirus) kan ook diarree veroorzaken. Ook hiertegen worden honden ingeent/gevaccineerd en de ziekte wordt tegenwoordig gelukkig veel minder gezien in Nederland.

Dieet invloeden:

• De hond verdraagt bepaalde voeding niet. Dit wordt ook wel voedselintollerantie genoemd.
• Uw bent gewisseld van voer en het darmstelsel van de hond moet hier nog aan wennen. Daardoor verloopt de vertering niet optimaal en kan diarree ontstaan. Met name bij pups kan dit het geval zijn.
• Uw hond heeft iets gegeten dat rauw of bedorven was en daardoor is het milieu in de darmen verstoord. Bacteriën die hier vaak bij betrokken zijn: Salmonella en Campylobacter. Dit kan uw hond bijvoorbeeld oplopen door het eten van rauwe kip.

Parasieten:

• Bij de hond komen regelmatig spoelwormen, haakwormen of lintwormen voor. Zeker als het dier buiten komt en prooien vangt. Het is dus van belang uw dier regelmatig te ontwormen om diarreeklachten hierdoor te voorkomen.
• Giardia, een eencellig organisme (protozoa) wordt ook regelmatig gezien als verwekker bij diarree. Dit speelt voornamelijk een rol bij jonge dieren, dieren met minder weerstand en honden die in groepen gehuisvest worden, zoals bij een fokker of in een pension.

Ontsteking:

• Bij volwassen en oudere honden zien we soms problemen met het afweersysteem in de darmen. Hierdoor ontstaat dan een chronische ontsteking, die ook wel Inflammatory Bowel Disease (IBD) genoemd wordt.

Tumoren:

• Bij oude honden komen soms tumoren van de darmwand voor, zoals maligne lymfoom of tumoren die invloed op de darmen uitoefenen, zoals mastocytoom.

Aandoening van ander orgaan:

• Aantasting van de alvleesklier, waardoor er een tekort aan verteringsenzymen ontstaat (Exocriende Pancreas Insufficiente = EPI).  Een aangeboren vorm van deze ziekte komt voor bij Duitse Herders.

Mijn hond drinkt te veel

De klacht van veel drinken en daardoor vaak ook veel plassen, kan onder andere bij de volgende aandoeningen voorkomen:

• Nierfalen
• Suikerziekte
• Leveraandoeningen
• Baarmoederontsteking
• Ziekte van Cushing
• Verhoogd calcium gehalte (door een tumor)
• Aanmaak van te veel rode bloedcellen
• Verminderde aansturing van de vochthuishouding (diabetes insipidus)
• Gedragsprobleem

Om er achter te komen of uw huisdier inderdaad te veel drinkt en te veel plast, zal uw dierenarts naast lichamelijk onderzoek ook urineonderzoek willen doen. Daarnaast kunnen in de urine eventueel ook al aanwijzingen gevonden worden voor de oorzaak van de klacht.

Na dit urineonderzoek volgt in de meeste gevallen ook een bloedonderzoek.

Eikenprocessierups bij de hond

Let op! we zien nu vrijwel elk jaar weer eikenprocessierupsen. Deze rupsen vormen een risico voor de gezondheid van zowel mensen als dieren. De meeste overlast wordt gezien in de maanden juni tot september.

Deze rupsen hebben loszittende haartjes die voor veel verschillende klachten kunnen zorgen, waaronder:

• Zwelling, met name van de kopregio
• Kwijlen
• Benauwdheid
• Braken
• In extreme gevallen kan dit ook leiden tot shock

Het is daarom belangrijk om uw huisdieren goed in de gaten te houden en bij vermoeden van contact met deze rupsen of de haartjes ervan meteen contact op te nemen met de dierenartspraktijk.
Begin wel alvast met het spoelen van de mond en/of andere aangetaste regio’s.
Preventie is altijd beter dan genezen, dus vermijd gebieden waar de rups gesignaleerd is en meld het aan de gemeente als u deze rupsen zelf ergens ziet.

Bij vragen of meer informatie is het altijd mogelijk om onze praktijk(en) hiervoor te benaderen.

Gebit hond

Elk dier gebruikt zijn gebit om mee te eten. Het gebit van de hond is bij uitstek geschikt om prooien te vangen en vlees te kauwen. Net als mensen wisselen jonge dieren van een melkgebit naar een volwassen gebit. Bij honden gebeurt dit vanaf ongeveer 12 tot 16 weken leeftijd. Als ze zeven a acht maanden oud zijn, hebben ze alle gebitselementen gewisseld. Soms is de stand van de elementen afwijkend. Dit wordt vooral gezien bij dieren met een korte schedel, zoals de Bulldog. Deze dieren hebben ook vaak een onderbeet, oftewel de onderste snijtanden sluiten voor de bovenste snijtanden langs.

Melkgebit hond: 28 elementen: boven 6 snijtanden, 2 hoektanden, 6 kiezen / onder: 6 snijtanden, 2 hoektanden, 6 kiezen.        

Blijvend gebit: 42 elementen: boven 6 snijtanden, 2 hoektanden, 10 kiezen / onder: 6 snijtanden, 2 hoektanden, 14 kiezen.

Bijna alle dieren ontwikkelen gedurende hun leven wel een keer problemen aan het gebit. Als uw dier regelmatig bij de dierenarts komt voor gezondheidscontrole, zullen deze problemen in een vroeg stadium worden ontdekt. De dierenarts voert namelijk altijd een bekinspectie uit tijdens deze controle, waarbij controle van het gebit een belangrijk onderdeel is. Andere mogelijkheden voor het opmerken van een probleem aan het gebit zijn wanneer uw hond:

• Niet meer wil eten
• Zichtbaar moeite of pijn heeft bij het eten
• Uit de bek stinkt
• Thuis afwijkingen in de bek laat zien, zoals een afgebroken tand, tandsteen, bulten in de bek, bloed uit de bek of losse tanden

Ook dan is het raadzaam om alsnog naar de dierenarts te gaan voor een gebitscontrole.

Gebitsbehandeling bij honden

Welke behandeling er nodig is voor het gebit van uw hond zal afhangen van het gebitsprobleem dat is vastgesteld. U krijgt van de dierenarts in ieder geval een informatiebrief waarmee we u op de hoogte brengen van hoe een gebitsbehandeling in onze kliniek in zijn werk gaat. U krijgt ook een informatieboekje van ons mee waarin u wat meer achtergrondinformatie over het gebit kunt lezen. Daarnaast krijgt u een kostenraming opgestuurd. Deze is gebaseerd op de gebitsafwijkingen die wij bij het wakkere dier hebben kunnen vaststellen en omvat de kosten van narcose, de behandeling tot en met de pijnstilling en een gratis controle na drie weken.

Over het algemeen bestaat een gebitsbehandeling uit de volgende onderdelen:

• Gebitsreiniging
• Verwijderen van tanden en/of kiezen
• Polijsten van de overgebleven tanden en kiezen
• Drie weken na de behandeling een gratis controle

Voor het uitvoeren van de gebitsbehandeling is het noodzakelijk dat uw huisdier onder narcose wordt gebracht. Omdat hier altijd een klein risico aan verbonden is, onderzoeken we uw dier opnieuw voordat we iets gaan doen. Bij oudere dieren willen we ook graag bloed afnemen om de functie van de nieren en lever te kunnen beoordelen. Alle dieren krijgen een narcose op maat, wat betekent dat een ouder dier een andere narcose krijgt dan een hond van 2 jaar. Ook houden we rekening met bijvoorbeeld een hartprobleem.

Gebitsproblemen honden

80% van de honden kan vanaf hun tweede levensjaar tandaandoeningen vertonen. Helaas kunnen gebitsproblemen leiden tot aandoeningen van hart, lever en nieren. Tijdens bekinspectie bij uw hond kunnen gebitsproblemen worden vastgesteld.

De ziekten die we aan het gebit kennen zijn:

• Ontsteking van het tandvlees (gingivitis)
• Ontsteking van het tandvlees en andere zachte weefsels in de bek (gingivitis-stomatitis)
• Tandplak en tandsteen
• Ontstekingen in het kaakbot (paradontitis)
• Losse kiezen en tanden
• Afgebroken kiezen en tanden
• Gaatjes in de kiezen (resorptielaesies)
• Beschadigingen

Afhankelijk van welk soort gebitsproblemen er wordt vastgesteld bij uw hond, zal in overleg met de dierenarts die zich heeft toegelegd op gebitten een plan voor gebitsbehandeling worden opgesteld.

Huid van de hond

De huid vormt de barrière tussen het lichaam en de omgeving. Hij beschermt het lichaam van uw huisdier tegen invloeden van buitenaf, zoals stoten en krassen, maar ook tegen irriterende stoffen en ziekteverwekkers. Daarnaast is de huid het orgaan waarmee uw dier warmte, kou en pijn kan registeren en zijn omgeving mee kan ‘voelen’.

Aandoeningen

Door deze beschermende functie heeft de huid het zwaar te verduren en er zijn dan ook veel verschillende aandoeningen van de huid. De meest voorkomende huidproblemen bij de hond zijn hieronder genoemd:

• Allergie: voor vlooien/voedselbestanddelen/andere zaken in de omgeving
• Bacteriële infectie: door verwonding of een verminderde huidweerstand als gevolg van een allergie
• Parasieten: vlooien, teken en mijten, een enkele keer luizen
• Schimmel: vooral bij honden uit een kennel
• Tumoren: worden regelmatig gezien bij oudere honden

Een lastige, gecompliceerde aandoening is de allergie. Daarom zal deze wat uitgebreider behandeld worden op de website.

Is mijn hond te dik?

Alle huisdieren hebben een ideaal gewicht voor hun grootte, ras en activiteitenniveau en uw dierenarts kan u vertellen wat dat is. Maar u kunt zelf ook een eerste check doen om te zien of uw huisdier te zwaar is. Honden met overgewicht (tot 15% boven ideaal gewicht) of vetzucht (meer dan 15% boven ideaal gewicht) hebben een grotere kans op gezondheidsproblemen.

Risico's

Overgewicht verhoogt het risico op gewrichtsontsteking, bewegingsproblemen en suikerziekte. Bovendien is de levensverwachting van een hond die te zwaar is gemiddeld twee jaar korter.

Heeft mijn huisdier een goed gewicht?

De lichaamsconditiescore geeft aan of uw huisdier een ideaal gewicht heeft, eronder of erboven zit. Met behulp van de onderstaande schema’s kunt u zien of uw hond  een optimale lichaamsconditiescore heeft.

Twijfelt u of uw hond overgewicht heeft? Ga voor de zekerheid even langs de dierenarts. Een gewichtscontrole is gratis en u weet meteen of uw hond een gezond gewicht heeft.

Net als bij mensen krijgt overgewicht bij huisdieren steeds meer de overhand. Recent onderzoek toont aan dat tot 50% van alle huisdieren te zwaar is, met alle risico’s van dien.

Waardoor wordt toename in gewicht veroorzaakt?

Gewichtstoename is meestal het resultaat van een toename in lichaamsvet. Dit wordt veroorzaakt door te veel eten vaak in combinatie met een gebrek aan beweging. Net als bij mensen slaat het lichaam van een hond of kat vet op als er meer calorieën worden opgenomen dan verbruikt. Hoe meer vet er opgeslagen wordt, hoe zwaarder het dier wordt. Andere factoren die een bijdrage kunnen leveren aan overgewicht zijn:

• Leeftijd: oudere huisdieren zijn gewoonlijk minder actief en hebben dus minder calorieën nodig.
• Ras: sommige rassen hebben een grotere neiging om zwaarder te worden, zoals Labrador Retrievers, Cocker – en King Charles Spaniëls, Cairn Terriërs en Beagles en niet-raskatten (Europese Korthaar).
• Castreren/steriliseren: doordat na castratie/sterilisatie de stofwisseling (metabolisme) verandert, hebben gecastreerde dieren minder calorieën nodig.

Wat de oorzaak van de gewichtstoename ook mag zijn, het is altijd raadzaam advies te vragen aan uw dierenarts.

Te zwaar?

Afvallen begint met de juiste voeding

Als mensen gaan afvallen, moeten ze gezond eten in de juiste hoeveelheden. Hetzelfde geldt voor huisdieren. Zij hebben specifieke dieetvoeding nodig, die hen helpt met afvallen zonder dat ze een tekort aan voedingsstoffen krijgen die essentieel zijn voor een goede gezondheid. Bovendien is het belangrijk dat de honden of katten geen hongergevoel krijgen, omdat ze anders gaan ‘bedelen’. Mocht uw hond of kat overgewicht hebben, dan kan de dierenarts uw huisdier een specifieke voeding voorschrijven waarmee het huisdier op een verantwoorde en geleidelijke manier weer een gezond gewicht kan bereiken.

Doe de gewichtscontrole bij uw dierenarts

Ga eens langs bij uw dierenarts en doe de gewichtscontrole. Ook wanneer uw huisdier geen tekenen van overgewicht toont is het een goed idee om het gewicht regelmatig te laten controleren om er zeker van te zijn dat het ideale gewicht behouden wordt! Mocht er geconstateerd worden dat uw huisdier inderdaad moet afvallen, dan kunt u hierin begeleid worden door een van onze paraveterinairen, die ook voedingsconsulente is.

Heeft u een vraag of wilt u een afspraak maken? Neem contact op of bel 030 ‑ 233 23 20.

Nierfalen bij de hond

De nieren hebben een aantal belangrijke functies in het lichaam. Ze zorgen voor het filteren en afvoeren van de afvalstoffen die in het lichaam ontstaan bij de stofwisseling. Ook spelen ze een grote rol bij de waterhuishouding van het lichaam: ze houden het bloedvolume en de bloeddruk op peil en regelen hoeveel vocht er dagelijks, in de vorm van urine, wordt uitgescheiden. Daarnaast produceren de nieren een aantal hormonen en regelen ze (samen met vitamine D en de mineralen calcium en fosfor) de botopbouw en -afbraak.

Nieraandoeningen komen relatief vaak voor bij honden. Hoewel ook jonge dieren last kunnen hebben van hun nieren, komen nierproblemen vooral voor bij oudere dieren. De aandoening verloopt meestal chronisch (is langdurig aanwezig), en progressief (de nieren gaan steeds minder goed werken). Volledig herstel is dan niet meer mogelijk. Wel kunnen de problemen lange tijd onder controle worden gehouden met behulp van een goede behandeling door uw dierenarts.

De nieren hebben een grote reservecapaciteit. Belangrijk is om te weten dat uw huisdier pas verschijnselen gaat vertonen, als tweederde van de nierfunctie onherstelbaar verloren is. De klachten worden vooral veroorzaakt doordat de falende nieren de afvalstoffen (voornamelijk afkomstig van voedingseiwitten) niet goed meer uit het bloed kunnen filteren, waardoor deze zich ophopen in het bloed.

Hoe herkent u een nierprobleem? De meest voorkomende verschijnselen bij nierfalen zijn:

• Slechte eetlust
• Gewichtsverlies
• Meer drinken dan normaal
• Meer plassen
• Braken en/of diarree
• Slechte adem
• Minder actief
• Uitdroging

Hoe wordt de diagnose gesteld? Uw dierenarts kan via een bloedonderzoek de nierfunctie controleren door de hoeveelheid afvalstoffen (ureum en creatinine) in het bloed te meten. Deze zijn verhoogd als de nieren niet goed meer werken. Ook urine-onderzoek kan nuttig zijn. Een nieraandoening kan beter behandeld worden als deze in een vroeg stadium wordt ontdekt. Daarom is het aan te raden om bij oudere huisdieren regelmatig urine en evt bloed te laten controleren. Dit kan bijvoorbeeld bij de jaarlijkse vaccinatie worden gedaan of bij onze Oudere Hondencheck.

Genezing van een nieraandoening is meestal niet mogelijk. Een juiste dieetvoeding in combinatie met voldoende vochtinname kan wel de nierfunctie ondersteunen, de klachten helpen verminderen en de voortgang van de ziekte helpen vertragen. Daarnaast kunnen ook bepaalde medicijnen de nierfunctie ondersteunen en de klachten verminderen.

Ogen hond

De ogen van de hond zijn gemaakt om zowel in daglicht als in het donker goed te kunnen zien. Ze zijn erg gevoelig voor licht. Dit licht komt binnen door de pupilopening en wordt via de ooglens op het netvlies geprojecteerd. Op het netvlies worden door dit licht speciale cellen geprikkeld, die een signaal naar de hersenen sturen en op deze manier ‘ziet’  de hond een beeld.

Oogziekten

Ogen zijn kwetsbare organen. Wanneer er een probleem aan de ogen optreedt bij uw huisdier, is het zaak daarom altijd snel een dierenarts te raadplegen. Ziekten aan de ogen kunnen namelijk snel ‘ ontsporen’, maar gelukkig heeft het oog ook een goed herstellend vermogen. Er zijn veel verschillende aandoeningen aan het oog. De meest voorkomende zijn:

• Conjunctivitis: een ontsteking van de slijmvliezen rond het oog
• Ulcus: een ulcus is een beschadiging van het hoornvlies, deze kan oppervlakkig of diep zijn

Andere aandoeningen die regelmatig gezien worden zijn:

• Glaucoom: verhoging van de oogboldruk (oogboldruk meten noodzakelijk).
• Netvliesloslating: door langdurig verhoogde bloeddruk of ontsteking (uveïtis)
• Uveïtis: een ontsteking binnenin het oog

Oorontsteking hond

Oorontsteking

Het oor is opgebouwd uit een aantal verschillende onderdelen:

1. De oorschelp en uitwendige gehoorgang, die buiten de kop van de kat liggen
2. De inwendige gehoorgang tot aan het trommelvlies, in de schedel van de hond
3. Het middenoor met de 3 gehoorbeentjes (hamer, aambeeld, stijgbeugel), achter het trommelvlies
4. Het binnenoor, ook wel het  ‘slakkenhuis’ genoemd

Deze indeling maakt meteen ook duidelijk hoe uw huisdier ‘hoort’: de oorschelp vangt het geluid op, dat via de gehoorgang naar het trommelvlies wordt geleid. Daar worden de geluidstrillingen doorgegeven aan de gehoorbeentjes in het middenoor, die de trillingen doorgeven aan de vloeistof in het slakkenhuis. Door de beweging van vloeistof in het slakkenhuis gaan speciale trilhaartjes bewegen en deze signalen worden doorgegeven aan de hersenen, waardoor het geluid wordt gehoord.

Aandoeningen

De bekendste aandoening aan het oor is de oorontsteking, ofwel otitis. Deze kan zowel in de gehoorgang voorkomen (otitis externa) als in het middenoor (otitis media), ook een combinatie van beiden is mogelijk. Daarnaast worden er bij de hond nog wel eens grasaren in het oor gezien. Op oudere leeftijd kunnen ook tumoren van het oor optreden.

Wat te doen tegen ongewenste gasten bij de hond?

Uw harige huisgenoten kunnen zonder dat u dat in de gaten heeft, last krijgen van ongewenste gasten, ook wel parasieten genoemd. Parasieten zijn kleine beestjes die leven van het lichaam van uw huisdier. Het is niet goed voor uw huisdier om lang met parasieten rond te lopen. Hieronder wordt beschreven waarom het noodzakelijk is uw huisdier te beschermen en te behandelen tegen parasieten.

Wormen

Of uw huisdier wormen heeft, kunt u helaas pas zien als de infectie heel ernstig is. Er komen dan bijvoorbeeld wormen mee met de ontlasting, of u ziet in de buurt van de anus kleine stukjes van een worm hangen.

Waarom ontwormen?

• Sommige wormen besmetten dieren én mensen. Klik hier voor een beschrijving van veel voorkomende wormen.
• Pups en kittens die niet ontwormd worden, kunnen ernstig ziek worden en/of een groeiachterstand oplopen.
• Worminfecties verlagen de weerstand van een dier waardoor het risico op andere ziekten toeneemt.

Hoe vaak ontwormen?

Onze dierenartsen zullen u adviseren over welk middel u het beste kunt gebruiken voor het ontwormen van uw huisdier. Wanneer u de juiste middelen in huis heeft, kunt u onderstaand ontwormingsschema volgen. Dit schema is volgens Europese richtlijnen opgesteld.

* Moederdieren kunt u het beste tegelijk met devpups  ontwormen.

Ontworm uw dier in ieder geval ook een week voordat hij/zij voor de jaarlijkse vaccinatie komt. De vaccinatie werkt dan beter.

Vlooien

Wanneer uw huisdier zich regelmatig begint te krabben en u kleine zwarte korreltjes in de vacht vindt (vlooienpoep), heeft uw huisdier waarschijnlijk vlooien.

Waarom ontvlooien?

• Vlooien veroorzaken jeuk bij uw huisdieren, waardoor ze zich gaan krabben. Dit kan haaruitval, kaalheid, korstjes en huidontstekingen tot gevolg hebben;
• Bij pups en kittens kan een heftige vlooienbesmetting leiden tot bloedarmoede;
• Vlooien kunnen lintworm overdragen en ze kunnen katten besmetten met de bacterie van de (voor u besmettelijke!) kattenkrabziekte.

Hoe vaak ontvlooien?

De volwassen vlooien die op het lichaam van uw huisdier leven, zijn helaas niet het enige probleem. De larven en eitjes van vlooien zitten namelijk vaak niet alleen in de vacht van uw huisdier, ze liggen ook in uw huis. Daarom is het belangrijk iedere maand een spot-on middel in de nek van uw huisdier te druppelen. De vlooien die zich uit de eitjes in uw huis ontwikkelen, worden dan gedood zodra zij uw huisdier bijten. Uw dierenarts adviseert u graag over het gebruik van deze spot-on middelen.

Om te voorkomen dat uw huisdier steeds opnieuw besmet wordt, kunt u zijn of haar leefomgeving verder goed schoonmaken en behandelen met een anti-vlooienspray.

Als uw huisdier vlooien heeft, vergeet hem/haar dan niet te ontwormen!

Teken

Een teek ontdekt u misschien toevallig. Deze beestjes bijten zich vaak vast in de huid van de kop, borst of poten van uw huisdier. Ze verstoppen zich echter ook in bijvoorbeeld de oksels van uw hond of kat.

Waarom behandelen tegen teken?

• Teken bijten zich vast in de huid om bloed te zuigen en kunnen zo een ontstekingsreactie en jeuk veroorzaken;
• Teken kunnen ziektes overbrengen, zoals de ziekte van Lyme en de bloedparasiet Babesia.

Hoe vaak behandelen tegen teken?

Teken vindt u in struiken, hoge grassen en bomen. Uw hond of kat kan dus in eigen tuin een teek oplopen. Deze parasiet is vooral actief als het buiten wat warmer is. U hoeft uw huisdier in de winter dus niet tegen teken te behandelen.

In het late voorjaar, de zomer en het begin van het najaar is het verstandig om uw huisdier maandelijks tegen teken te behandelen met een spot-on middel of hem of haar een tekenband om te doen. Wij helpen u graag bij het voorkomen en behandelen van tekenbeten.

Om op de hoogte te blijven van de gebieden waar zich teken bevinden klik hier.

Hondsdolheid bij honden

Hondsdolheid bij honden, ook wel bekend als rabiës, is een zeer ernstige infectieziekte. Het is een levensbedreigende ziekte die voor kan komen bij zowel dieren als bij mensen. Gelukkig komt hondsdolheid niet veel meer voor in Nederland, dankzij een strenge vaccinatiecampagne. In andere landen is hondsdolheid bij honden echter nog wel een risico.

Op deze pagina leest u meer over de symptomen van rabiës, hoe te handelen en hoe te voorkomen. Heeft u vragen over hondsdolheid of twijfelt u of uw hond last heeft van de symptomen of nu risico loopt? Neem dan contact met ons op.

Oorzaak hondsdolheid bij honden

In Nederland komt hondsdolheid niet voor, maar in andere landen wel. Vooral honden die mee op reis gaan of honden die vanuit het buitenland naar Nederland komen lopen daarom risico.

Het rabiës virus wordt via speeksel overgedragen. In de meeste gevallen vindt infectie dan ook plaats via een beet van een besmet dier. Ook een hond die zelf een besmet dier heeft gevangen (en gebeten) kan zo besmet worden. Vooral vleermuizen en vossen zijn de boosdoener in Europa, maar ook wasberen en stinkdieren staan bekend als risico.

Symptomen hondsdolheid bij honden

In sommige gevallen vals een met hondsdolheid besmet dier niet eens direct op. Er zijn algemene symptomen, zoals koorts, vermageren en algeheel ziek zijn. Slikken en ademhalen gaat moeilijker.

In een later stadium kan het dier gaan speekselen. Het speeksel kan dan zichtbaar uit de bek lopen.

Het meest opvallend zijn de gedragsveranderingen. Hondsdolheid bij honden zorgt voor agressiever en onrustiger gedrag. Het karakter verandert, ze kunnen mensen en andere dieren aanvallen. Andere opmerkelijke symptomen zijn:

• Karakteristiek huilen (een continue jankend geluid);
• Kokhalzen, droge hoest en braken;
• Een gefixeerde blik;
• Ongecoördineerd staan en lopen;
• Extreme reactie op licht en geluid;
• Verlamming van de tong en onderkaak;
• Watervrees (dorst, maar kramp in keel/slokdarm).

Er is helaas geen behandeling tegen hondsdolheid bij honden en dier zal dus uiteindelijk altijd te komen overlijden.

Hondsdolheid is ook een risico voor mensen. Omdat honden onvoorspelbaar en agressief worden bestaat er een reële kans dat het virus door een beet wordt overgedragen. Om die reden is preventie in de vorm van een vaccinatie belangrijk en zelfs verplicht!

Diagnose hondsdolheid bij honden

Het is helaas moeilijk om hondsdolheid vast te stellen bij honden. Vaak wordt pas na het overlijden duidelijk dat er sprake was van rabiës.

Wanneer er een sterk vermoeden bestaat dat uw hond in contact is geweest met een besmet dier, neem dan zo spoedig mogelijk contact met ons op. Wij kijken samen met u wat er nodig is. Indien we er snel genoeg bij zijn dan kunnen we behandelen nog voor het virus het zenuwstelsel bereikt.

Heeft uw hond een geldige rabiës vaccinatie? Dan is uw hond gelukkig goed beschermd.

Bent u zelf mogelijk blootgesteld aan rabiës? Bel dan direct uw huisarts en was de wond met zeep en ontsmet met alcohol.

Vaccineren tegen hondsdolheid bij honden

De vaccinatie tegen hondsdolheid bij honden is geen standaard vaccinatie die uw hond als pup krijgt. Gaat u met uw hond op reis? Dan is voor veel landen een rabiës vaccinatie verplicht.

Een hond kan vanaf 12 weken gevaccineerd worden tegen hondsdolheid. Drie weken na de vaccinatie is deze geldig. Houdt er dus rekening mee dat u uiterlijk 21 dagen voor vertrek uw hond laat vaccineren! Dit betekent ook dat u niet op reis kunt met een hond jonger dan 15 weken en dat dieren die uit het buitenland komen officieel dus ook minstens 15 weken oud moeten zijn.

Wanneer u uw hond laat vaccineren tegen hondsdolheid dat zal dit door de dierenarts worden afgetekend in een officieel Europees paspoort. In dit paspoort staat ook het chipnummer van uw hond. Sommige vaccinaties zijn een jaar geldig, anderen 3 jaar. Het rabiësvaccin dat wij geven is 3 jaar geldig. Gaat u na die 3 jaar op reis, dan zult u een nieuwe afspraak moeten maken voor de vaccinatie en ook dan geldt weer dat deze pas na 21 dagen geldig is.

De regels met betrekking tot rabiës en reizen met dieren verschillen per land. Sommige landen vragen bijvoorbeeld ook om een titerbepaling. Een volledig overzicht van de vereisten is te vinden op de website van het Landelijk Informatiecentrum Gezelschapsdieren (LICG).

Vragen of afspraak inplannen?

Heeft u een vraag over hondsdolheid, twijfelt u of uw hond risico loopt of heeft gelopen of gaat u binnenkort op reis en wilt u een afspraak inplannen? Neem dan contact met ons op of plan eenvoudig online uw afspraak in.

Wat gebeurt er tijdens een (laparoscopische) sterilisatie?

De sterilisatie van uw teef is een dagopname. Uw teef wordt ‘s morgens gebracht (nuchter) en mag na het uitslapen van de ingreep weer naar huis. Dit is meestal in de loop van de middag. Hieronder staat stapsgewijs beschreven, hoe de ingreep in zijn werk gaat en wat er allemaal bij komt kijken.

• Uw teef wordt binnengeroepen door een van onze paraveterinairen, die haar weegt en een pijnstillende injectie geeft
• De dierenarts onderzoekt de teef voor de narcose in behandelkamer 2
• De teef krijgt een infuus in haar poot waarin het narcosemiddel wordt ingespoten
• Ook krijgt zij nog een tweede pijnstillende injectie
• Als ze goed slaapt, wordt er een tube (buisje) via haar bek in de keel gebracht voor extra zuurstof en narcosegas toediening

'Wij onderscheiden ons ten opzichte van andere praktijken. Het buisje met zuurstof, de warmtematjes en de controles zijn helaas niet overal normaal'

• Het operatiegebied wordt voorbereid door de haren van de buik te verwijderen en de huid goed te ontsmetten
• Daarna wordt de  teef naar de operatiekamer gebracht en aangesloten op de bewakingsapperatuur, zuurstof en narcosegas
• Bij de laparoscopische sterilisatie worden er in de buik slechts 3 kleine gaatjes (5-10mm) gemaakt i.p.v. 1 grotere snede. Door deze gaatjes worden de eierstokken met behulp van moderne chirurgische apparatuur en een camera verwijderd. De kleine gaatjes worden met een enkele huidhechting gesloten
• Bij de traditionele sterilisatie wordt uitgevoerd door middel van een snede in het midden van de buik, waardoor beide eierstokken verwijderd worden. Als de baarmoeder er afwijkend uitziet, wordt deze ook weggehaald. De buikwand en de huid worden gesloten door middel van hechtingen
• Na de ingreep krijgt de teef een prikje in haar rugspier met een middel om weer wakker te worden
• Ze wordt meteen ook getemperatuurd en indien nodig krijgt ze een warmtematje en/of lamp in haar uitslaaphokje
• De teef mag rustig uitslapen in de opname. Tijdens het uitslapen wordt zij regelmatig gecontroleerd op ademhaling, pols en temperatuur en wordt de operatiewond gechecked
• Als ze goed wakker is, kunt u haar weer komen ophalen!

Voor het maken van een afspraak en voor eventuele vragen naar aanleiding van deze informatie bent u van harte welkom contact met ons op te nemen.

Hoe poets ik de tanden van mijn hond?

Maar liefst 80% van de honden vertoont vanaf het tweede levensjaar problemen met het gebit. Gebitsproblemen kunnen grote gevolgen hebben voor de gezondheid van uw hond. Wilt u het gebit zo gezond mogelijk houden? Start dan met het poetsen van de tanden van uw hond.

Hoe poetst u nou de tanden van uw hond? Het allerbelangrijkste is: neem de tijd! Neem weken, zo niet maanden, de tijd om uw hond te laten wennen aan het tanden poetsen. Pak het stap voor stap aan en ga pas naar een volgende stap wanneer uw hond de vorige stap helemaal accepteert.

Hoe vroeger u begint, hoe meer profijt uw hond ervan zal hebben. Start daarom direct met het aanleren van het tandenpoetsen. Op deze pagina leest u de verschillende stappen die u doorloopt om uw hond te laten wennen, hoe u de tanden poetst en welke producten u daarvoor kunt gebruiken. Aan het eind vindt u bovendien een instructievideo.

Heeft u vragen over het gebit van uw hond of de verzorging ervan? Neemt u dan gerust contact met ons op.

Tandenpoetsen bij uw hond aanleren in 5 stappen

1. Wrijf met uw vinger onder de wang van uw hond ter gewenning. Zo raken ze bekend met de aanraking op die specifieke plek.
2. Laat vervolgens uw hond wennen aan de smaak van tandpasta door een klein beetje tandpasta op uw vinger te doen. De tandpasta helpt vooral om het tandenpoetsen beter te accepteren, het heeft namelijk een lekkere smaak. Sommige tandpasta’s bevatten enzymen die bacteriegroei kunnen remmen. De juiste tandpasta is bij ons in de praktijk verkrijgbaar.
   Gebruik nooit mensentandpasta! Dit bevat fluoride en dit is giftig voor honden.
3. Ga langzaam met uw vinger langs de tanden alsof u deze poetst. Gebruik eventueel een vochtig gaasje om uw wijsvinger of een zachte vingertandenborstel. De zachte tandenborstel is bij ons verkrijgbaar.
4. Wanneer uw hond aan deze handelingen gewend is kunt u de hoektanden poetsen met een tandenborstel die geschikt is voor uw hond. Wij adviseren u graag over de juiste keuze.
5. Poets daarna de voortanden en de kiezen.

En nogmaals: het is belangrijk om dit rustig op te bouwen, neem de tijd.

Zo poetst u de tanden van uw hond

Voor het poetsen houdt u uw hond losjes aan de bovenzijde van de kop vast. Trek vervolgens de bovenlip omhoog, zodat u de tanden en het tandvlees kunt zien.

Poets met korte, cirkelvormige bewegingen de buitenkant van de tanden. Vergeet niet om ook het kauwoppervlak en de binnenzijde van de tanden te poetsen. Denk ook aan de achterste kiezen. Deze zijn lastig zichtbaar en zullen op gevoel moeten worden gepoetst. Leg eventueel uw wijsvinger op de tandenborstel, zodat u niet uitschiet.

Meer tips voor een gezond gebit van uw hond

Tijdens de jaarlijkse vaccinatie en gezondheidscontrole controleren we ook altijd het gebit. Om vroegtijdig mogelijk gebitsproblemen te signaleren adviseren we om ook een halfjaarlijkse controle in te plannen. Dit is zeker bij jonge dieren in het eerste jaar erg fijn. Na de eerste vaccinaties zien we ze vaak pas weer op 1-jarige leeftijd, maar tussen de vaccinaties en de eerste verjaardag gebeurt er nog erg veel met het gebit. Tijdens een afspraak op 6 maanden kunnen we onder andere beoordelen of het gebit netjes sluit en of alle tanden mooi zijn gewisseld.

Wist u dat u met ons Dier en Zorg Plan jaarlijks twee gezondheidscontroles en een onbeperkt aantal gebitscontroles kunt inplannen?

Wat als tandenpoetsen bij uw hond niet lukt?

Poetsen blijft de mooiste manier om het gebit schoon te houden, maar niet getreurd wanneer dit niet lukt. Er zijn gelukkig alternatieven. Alles om het gebit zo lang mogelijk gezond te houden!

Zo is er goede voeding van Hill’s, namelijk Hill’s t/d brokken. Deze brokken zijn wat groter en hebben een aangepaste vorm, structuur en samenstelling welke helpen de tanden te reinigen en de vorming van tandsteen tegen te gaan. Deze voeding is bij ons verkrijgbaar.

Daarnaast zijn er pasta’s van bijvoorbeeld Dentisept of Anident. Deze bevatten chloorhexidine, een bacteriedodend ontstemmingsmiddel. Door het wegkauwen en slikken van de pasta worden de tanden gereinigd.

Buccofresh is een supplement in de vorm van een poeder dat u door het eten kunt doen. Het voorkomt de opbouw van tandsteen.

Het helpt ook om het wangslijmvlies te masseren. Dit stimuleert de doorbloeding van de slijmvliezen waardoor er meer speeksel wordt aangemaakt.

Instructievideo

Deze instructievideo van Virbac laat u zien hoe het tandenpoetsen in zijn werk gaat.

Heeft u vragen over het tandenpoetsen?

Wij helpen u graag! We kunnen u voorzien van een goed advies met betrekking tot de juiste producten en voeding. Maakt u gebruik van het Dier en Zorg Plan? Dan kunt u altijd een gratis gebitscheck bij een van de assistenten inplannen.

Wanneer moet ik mijn hond laten vaccineren?

Om een dier te vaccineren moet het volledig gezond zijn. Voorafgaand aan elke vaccinatie voeren wij daarom een uitgebreide gezondheidscontrole uit. Onze dierenartsen kijken onder meer naar het gebit, de ogen, de oren, de ademhaling, het hart, de lymfeknopen, de huid, het bewegingsapparaat en de voedingstoestand. Eventuele afwijkingen bespreken wij met u en noteren wij in het patiëntendossier. Tijdens dit onderzoek kunt u de dierenarts natuurlijk ook al uw eventuele vragen stellen.

Na de gezondheidscontrole overleggen we met u welke vaccinaties voor het komende jaar zinvol zijn. Dit hangt af van de gezondheid van uw hond, maar bijvoorbeeld ook van een eventueel bezoek aan het buitenland of een pension. We streven er dus naar alleen de noodzakelijke vaccinaties toe te dienen. Vaccineren is namelijk maatwerk!

Tip: ontworm uw hond een week voor de vaccinatie, dan werkt het vaccin beter!

Wanneer vaccineren?

Zoals u in het vaccinatieschema kunt zien, heeft een volwassen hond ieder jaar een vaccinatie nodig. U krijgt dus ieder jaar een oproep van ons thuisgestuurd, zodat u niet vergeet langs te komen. Welke vaccinatie uw hond precies krijgt, verschilt per situatie. Het standaard vaccinatieschema voor de hond ziet er als volgt uit:

Daarnaast kunt en moet u uw hond soms ook tegen een aantal andere ziekten laten vaccineren:

Rabiës

• Het is wettelijk bepaald dat uw hond gevaccineerd moet zijn tegen hondsdolheid (rabiës) als u met uw hond naar het buitenland gaat. Uw hond moet ten tijde van de vaccinatie wel ouder zijn dan drie maanden. Deze vaccinatie moet minstens drie weken voor vertrek gegeven worden en mag bij vertrek niet ouder zijn dan een jaar. Sommige landen willen zelfs dat u door middel van een bloedtestuitslag kunt aantonen dat uw huisdier geënt is tegen rabiës. De vaccinatie tegen rabiës geeft 3 jaar lang bescherming.

Bordetella bronchiseptica

• Deze bacterie is een van de verwekkers van kennelhoest. Indien uw hond in contact komt met een grote groep honden, is het verstandig uw hond extra te beschermen tegen Bordetella bronchiseptica. Soms mag uw hond zelfs alleen ergens verblijven als hij gevaccineerd is tegen Bordetella bronchiseptica.

Ziekte van Weil

• Als uw hond in contact kan komen met wilde knaagdieren en veel zwemt in stilstaand water, is het verstandig uw hond in plaats van jaarlijks, ieder half jaar te vaccineren tegen de ziekte van Weil.

Als u twijfelt over de vaccinaties en de beschermingsstatus van uw hond, belt u dan met een van onze klinieken of maak een afspraak en neem het vaccinatieboekje en/of dierenpaspoort mee.

Vergiftigingen bij de hond

Vergiftigingen kunnen veel uiteenlopende verschijnselen geven waardoor ook de behandeling sterk kan verschillen. Evi dierenartsen heeft een aantal (veel) voorkomende vergfitigen bij de hond op een rijtje gezet:

Rattengif/muizengif vergiftiging

1. Giftige stof 

• Warfarine
• Dicoumarol
• Brodifacoum
• Diphacinone e.d.

Symptomen

• Bloedingen vanaf +-48h na inname
• Kan bv sloomheid, benauwdheid en moeilijk bewegen als gevolg geven

Giftige dosis

• Verschilt per stof
• Advies is bij iedere inname contact op te nemen met uw dierenarts

Antigif 

• Vitamine K (moet vaak langdurig gegeven worden).

Therapie

• Laten braken (per injectie bij de dierenarts; zinvol tot 4 uur na inname)
• Toedienen van geactiveerde kool (Norit)
• Vitamine K op basis van stollingstijden
• Zo nodig opname en plasma/bloedtransfusie

2. Giftige stof

• Alfa-chloralose

Symptomen 

• Ontstaan zeer snel (binnen 1-2 uur) en zijn neurologisch van aard, zoals incoördinatie, trillingen, speekselen, toevallen, coma, ademhalingsdepressie.

Antigif

• nvt4Giftige dosis: verschilt per dier 
• Advies is bij iedere inname contact op te nemen met uw dierenarts.

Therapie

• Laten braken (per injectie bij de dierenarts; <1 uur na inname)
• Toedienen van geactiveerde kool (Norit)
• Zo nodig opname en symptomatische behandeling tegen toevallen en goede bewaking van lichaamstemperatuur

Druiven en rozijnen vergiftiging

Giftige stof

• Onbekend

Symptomen

• Braken
• Diarree
• Gevolgd door acuut nierfalen (anorexie, sloomheid, veel drinken).

Giftige dosis

• Verschilt sterk per dier; advies is bij iedere inname contact op te nemen met uw dierenarts.

Antigif

• nvt

Therapie

• Laten braken (per injectie bij de dierenarts; liefst zo snel mogelijk, kan effect hebben tot 8 uur na inname)
• Toedienen van geactiveerde kool (Norit)
• Zo nodig opname voor infuus en het spoelen van de nieren

Chocolade vergiftiging

Giftige stof

• Theobromine (zit in cacao)

Symptomen

• Braken
• Diarree
• Gevolgd door hijgen, onrust, spiertrillingen, hartritmestoornissen, toevallen, overlijden.

Giftige dosis

• Verschilt sterk per dier; advies is bij iedere inname van melk of pure chocolade contact op te nemen met uw dierenarts.
• Het risico op problemen na het eten van witte chocolade is wel zeer klein.

Antigif

• Nvt 

Therapie

• Laten braken (per injectie bij de dierenarts; liefst zo snel mogelijk, kan effect hebben tot 2-4 uur na inname)
• Toedienen van geactiveerde kool (Norit)
• Zo nodig opname voor infuus en symptoombestrijding van hartritmestoornissen en trillingen

Pijnstiller vergiftiging

Giftige stof

• Pijnstillers voor mensen (bv ibuprofen, neurofen, diclofenac, strepfen) of een te veel van de eigen medicijnen (bijvoorbeeld rimadyl/metacam).

Symptomen

• Dronkenmansgang
• Braken
• Diarree
• Misselijkheid
• Maag- en darmzweren (bloedingen)
• Lever- en nierfalen
• Depressie

Giftige dosis

• Verschilt per stof; advies is bij iedere inname of overdosering contact op te nemen met uw dierenarts

Antigif

• Nvt

Therapie

• Laten braken (per injectie bij de dierenarts; liefst zo snel mogelijk)
• Toedienen van geactiveerde kool (Norit)
• Zo nodig opname voor infuus en symptoombestrijding

Paracetamol vergiftiging

Giftige stof

• Paracetamol

Symptomen

• Leverfalen
• Levensbedreigende bloedarmoede
• Nier- en hartbeschadiging
• Donkere slijmvliezen
• Rode urine

Giftige dosis

• >150 mg/kg

Antigif

• Acetylcysteine (tablet, infuus) (+ SAMe)

Therapie

• Laten braken (per injectie bij de dierenarts; liefst zo snel mogelijk)
• Maagspoelen indien nodig
• Zo nodig opname voor infuus en symptoombestrijding (bv zuurstof en vitamine C)
• Bij gebruik van orale acetylcysteine geen Norit geven

Drugs vergiftiging

Giftige stof

• Wiet
• Hash
• XTC
• Amfetaminen
• Cocaine etc

Symptomen

• Vergelijkbaar als bij de mens

Giftige dosis

• Verschilt per stof

Antigif

• Bij opiumachtige stoffen: buprenorfine / naloxon

Therapie

• Laten braken (per injectie bij de dierenarts; liefst zo snel mogelijk)
• Toedienen van geactiveerde kool (Norit)
• Zo nodig opname voor infuus en symptoombestrijding en/of behandelen met antigif

Neem telefonisch contact met ons op wanneer u het vermoeden hebt dat uw kat is vergiftigd!

Vlooien bij de hond

Voorkomen van vlooien

Wanneer uw huisdier zich regelmatig begint te krabben en u kleine zwarte korreltjes in de vacht vindt (vlooienpoep), heeft uw huisdier waarschijnlijk vlooien.

Waarom ontvlooien?

• Vlooien veroorzaken jeuk bij uw huisdieren, waardoor ze zich gaan krabben. Dit kan haaruitval, kaalheid, korstjes en huidontstekingen tot gevolg hebben;
• Bij pups en kittens kan een heftige vlooienbesmetting leiden tot bloedarmoede;
• Vlooien kunnen lintworm overdragen en ze kunnen katten besmetten met de bacterie van de (voor u besmettelijke!) kattenkrabziekte.

Welk ontvlooiingsmiddel?

Onze dierenartsen zullen u adviseren over welk middel u het beste kunt gebruiken voor het ontvlooien van uw hond. Dit hangt onder meer af van het gewicht van uw huisdier. Als u bekend bent met het gebruik van ontvlooiingsmiddelen, kunt u natuurlijk met onze kliniek bellen als u een nieuwe kuur nodig heeft. U kunt het middel vaak nog dezelfde dag komen ophalen.

Hoe vaak ontvlooien?

De volwassen vlooien die op het lichaam van uw huisdier leven, zijn helaas niet het enige probleem. De larven en eitjes van vlooien zitten namelijk vaak niet alleen in de vacht van uw huisdier, ze liggen ook in uw huis. Slechts een fractie ( 5%) van de vlooien leeft óp uw hond, de rest bevindt zich in de omgeving, uw huis dus! Daarom is het belangrijk iedere maand een spot-on middel in de nek van uw huisdier te druppelen. De vlooien die zich uit de eitjes in uw huis ontwikkelen, worden dan gedood zodra zij uw huisdier bijten. Uw dierenarts adviseert u graag over het gebruik van deze spot-on middelen.

Om te voorkomen dat uw huisdier steeds opnieuw besmet wordt, kunt u zijn of haar leefomgeving verder goed schoonmaken en behandelen met een anti-vlooienspray.

Als uw huisdier vlooien heeft, vergeet hem/haar dan niet te ontwormen!

Vuurwerkangst bij honden

Waar wij als mens vaak uitkijken naar de feestvreugde tijdens Oud & Nieuw is dit voor veel honden allesbehalve een fijne periode. Heeft uw hond last van vuurwerkangst? Lees dan de tips en adviezen op deze pagina.

Is uw hond bang en werken de adviezen op deze pagina onvoldoende? Neem dan vooral contact met ons op. We gaan dan samen met u op zoek naar een manier om deze periode zo stressvrij als mogelijk door te komen, eventueel ondersteund met (medische) hulpmiddelen.

Tips voor honden met vuurwerkangst

1. Laat een hond met vuurwerkangst nooit alleen achter. Probeer thuis te blijven bij uw hond wanneer u vermoedt dat er vuurwerk afgestoken gaat worden of zorg dat er een andere volwassene thuis is.
2. Informeer uw buren over de angst van uw hond, bijvoorbeeld met borden bij de ramen en deuren. Wellicht dat u uw buren kunt vragen of zij afstand van uw huis kunnen houden wanneer ze vuurwerk willen afsteken.
3. Laat uw hond tijdig uit op oudejaarsavond en zorg dat uw hond aangelijnd is, zodat hij niet weg kan rennen als hij schrikt. Het wegrennen is zelf-belonend gedrag. De hond lost het probleem zelf op door afstand te creëren tussen hemzelf en de angstprikkel. In het vervolg zal hij daarom mogelijk vaker wegrennen.
4. Sluit uw ramen en gordijnen en houdt deuren dicht. Hiermee dempt u de geluiden en de lichtflitsen. Wist u dat er ook oordoppen, koptelefoons en speciale brillen zijn ontwikkeld voor honden? Uw hond moet wel getraind worden om deze hulpmiddelen te dragen, gebruik deze daarom nooit zomaar en overleg met de dierenarts.
5. U kunt wat lampen laten branden en de radio of televisie inschakelen. Ook dit dempt geluiden van buiten.
6. Probeer zelf altijd rustig te blijven, ook wanneer u zelf enige angst voor vuurwerk hebt. U geeft zo het beste voorbeeld aan uw hond.
7. Creëer een veilige plek in huis voor uw hond en train uw hond om daar naartoe te gaan wanneer hij rust zoekt. Later op deze pagina leest u meer over het creëren van zo’n veilige plek.
8. Het is belangrijk om een dier niet te belonen voor angstig gedrag. Raakt uw hond volledig in paniek? Aai hem dan niet, maar houdt hem stevig vast. U kunt hem masseren met lange, diepe bewegingen wanneer u denkt dat dit lijkt te helpen. Let wel op! Een hond die erg in paniek is en echt weg wilt, kan bijten.
9. U hoeft uw hond natuurlijk niet te negeren als hij angst vertoont. Leidt uw hond naar zijn veilige plek en praat op een normale, kalme manier tegen hem. U kunt uw hond proberen af te leiden door te spelen, dan wordt het vuurwerk gekoppeld aan iets positiefs.
10. Blijft uw hond rustig wanneer er vuurwerk wordt afgestoken? Beloon de hond dan flink! Ook wanneer hij even naar de bron van het geluid kijkt, maar snel weer herstelt.

Medicatie en supplementen voor honden met vuurwerkangst

Heeft uw hond last van vuurwerkangst? Neem dan contact met ons op. Er zijn diverse (medische) hulpmiddelen die kunnen helpen om de angst te verminderen. Zo zijn er speciale voedingsmiddelen en supplementen en is er medicatie op recept verkrijgbaar bij ernstige vormen van vuurwerkangst. Wij kijken graag samen met u welke middelen het beste zijn voor uw hond.

De meeste van deze middelen werken het beste wanneer ze 4 tot uiterlijk 2 weken van tevoren al worden opgestart. Neem daarom tijdig contact met ons op.

Creëer een veilige plek voor uw hond met vuurwerkangst

Door een plek te creëren waar uw hond zich kan terugtrekken zorgt u voor een veiliger gevoel bij uw hond. Zo kunt u een veilige plek maken:

1. Kies een plek in de buurt van mensen, maar zo ver mogelijk bij ramen en deuren vandaan. Of kies een kleine ruimte in huis waar licht en geluid minder binnenkomen, zoals de badkamer.
2. Leg op deze plek het favoriete kleed of kussen van uw hond neer.
3. Train uw hond (ruim van tevoren) door regelmatig naar de veilige plek te lopen met iets lekkers en zorg dat het dier deze traktatie ziet. Voordat uw hond de veilige plek in loopt geeft u het commando “plek” of een ander woord dat nog niet bekend is bij de hond. Loopt uw hond de veilig plek in, beloon dan met wat lekkers. Herhaal deze oefening minstens 2 tot 3 keer per dag voor minimaal 1 tot 2 weken totdat uw hond het commando volledig begrijpt. Daarna kunt u af en toe belonen met een botje of gevulde Kond zodat de hond wat langer op de plek blijft.
4. Wordt uw hond onrustig tijdens oudejaarsdag? Geef dan het commando voor de veilige plek en leid hem daar naartoe wanneer hij er niet zelf al heen gaat. Geef wat lekkers om uw hond af te leiden. Heeft de hond hier geen interesse in? Laat het dan gewoon liggen, het kan best zo zijn dat hij dit later wel pakt. Dwing uw hond nooit om naar de veilige plek te gaan, want dan wordt de plek eng.
5. Zorg ervoor dat uw hond altijd bij de veilige plek kan, ook wanneer u niet thuis bent.
6. Maakt u gebruik van een bench? Zorg dan dat de deur van de bench altijd open staat en maak deze zo geluidsdicht mogelijk met behulp van bijvoorbeeld dekens.

Wanneer bovenstaande adviezen onvoldoende helpen, dan is het verstandig om contact te zoeken voor een uitgebreider advies met eventueel (medische) hulpmiddelen.

Vragen over vuurwerkangst bij uw hond?

Mocht bovenstaande informatie uw vragen niet beantwoorden of onvoldoende helpen, neem dan gerust contact met ons op. Wist u dat u ons voor niet-dringende vragen ook kunt bereiken via WhatsApp, Facebook, Instagram, e-mail of een bericht via de website? Op werkdagen wordt uw vraag dan vaak binnen 24 uur beantwoord!